Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қысыр — күзеу. Кекілін қалдырып, жалын сыпыра күзейді, ал құйрығының жоғарғы жағынан үш бунап күзеп, ұшын шырпып қана қояды (Шаңырақ, 523). Қысыр сөзге дес бермес. Тілге шешен, сөзге шебер (адам). Ол да қ ы с ы р с ө з г е д е с б е р м е с, нағыз… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ысырғыштау — ысырғышта етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қысыр-буаз — сын. Малдың қысыр не буаз екендігі. Малсақ болып өскен қазақ балалары өз иелігіндегі малдың күйлі күйсізін, аман жаманын, қ ы с ы рб у а з ы н көріп біліп, көңіл бөліп отырады (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 7) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қысыр — сын. Қашпай, төлдемей қалған, бойдақ (мал) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қысыр емген — Жұнттай, семіз (тай) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ысырғыш — зат. Бір затты ысырып жинайтын еңбек құралы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ысырғышта — ет. Бір нәрсені қайта қайта ысыру, сырғыту. – Ендеше, біз де ішпейміз, десіп алдарындағы тостағандарын кейін қарай ы с ы р ғ ы ш т а п томсырая томсырая қалысты (Ө.Ахмет, Қарқаралы., 206) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ысырыс — ысыр етістігінен жасалған ортақ етіс. Екеуі әрі бері ы с ы р ы с ы п отырғанда шұжық еденге түсіп кетеді (Ел аузынан, 314) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бойдақ — қой. а) Тарттырылған еркек қой. ә) Қысыр қалған саулық. Біздің б о й д а қ қ о й (ту қой) деп жүргеніміз – қысыр қалған саулық (Н. Қазыбеков, Дала., 33) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қысырлық — зат. Қысыр қалғандық, қашпағандық. – Үйіңдегі 12 биеңнің алтауы анық буаз, екеуі неғайбыл, екеуі атқысыр. Қалған екеуінің қ ы с ы р л ы ғ ы н а қоса өкпесінде тесігі бар (Ел аузынан, 116) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
